Մի անգամ երկնքում
Ես մի օր որոշեցի թռչել երկինք։ Ես այնտեղ տեսա մոլորակները, Արևը, Լուսինը և Աստղերը։ Ես ուզում էի մոտենալ, բայց աստղերի մոտ այնքան տաք էր, որ իմ նավը շոգից հալվեց, և ես մնացի առանց նավակ։ Ես ուզում էի վերադառնալ տուն, բայց գիտակցեցի, որ երկիրը շատ ցածր․ բարձրությունից ընկնելու դեպքում կվնասվեի:
Ես գնացի դեպի Արև և շատ շոգեցի: Դրա համար ես գնացի սառը երկիր, որտեղ մինուս 261 աստիճան էր։
Անցավ մեկ տարի, ես այնքան սոված էի, որ փոշմանել էի, որ եկել էի երկինք։ Ես որոշեցի գնալ Երկիր մոլորակ և թռա ներքև: Ես ընկա Կարմիր ծովը: Իմ բախտը այնքան բերեց, որ ես լողալ գիտեի:
Ես շա՜տ ուրախացա, որովհետև անվճար հասել էի Եգիպտոս: Մի լավ լողացի: Ամառը իմ մայրիկը, հայրիկը, մորաքույրը, տատիկները և պապիկները գալիս են Եգիպտոս: Այնտեղ ես տեսա նրանց: Նրանք ինձ ասացին.
-Որտեղ է՞իր։
-Ես ճամփորդում էի երկինքում։
-Լա՞վ էր այնտեղ,- հարցրեց մայրիկը
-Այո՛, շատ լավ էր,-ասացի ես:
– Լավ, արի գնաք տուն,-ասաց մայրիկը:
-Արի;-ասացի ես:
Հեղինակներ՝ Արիանա Հարությունյան, Մանուէլ Վարդանյան և Ալեքս Բարսեղյան